Week 13 - de laatste dagen

Maandag 

Vandaag gaan we nog een keertje langs op de O.S. Clevia. We hebben voor we vertrokken een printer (en nog andere materialen) opgestuurd naar Suriname zodat we deze konden gebruiken tijdens de stage. Het is een beetje te gek om deze materialen terug mee te nemen naar huis, dus gaan we deze schenken aan de school. We vertrekken vroeg met de taxi zodat we nog voor de middag op school aankomen. De kleuterleidsters en het schoolhoofd zijn super blij met de printer! Na nog een laatste praatje met de directie en de leraren is het nu echt tijd om afscheid te nemen. Met een gemengd gevoel verlaten we het schoolterrein (en ook een klein traantje uiteraard). 

Daarna willen we graag het rumhuis nog gaan bezoeken, jammer genoeg staan we voor een gesloten deur want morgen is het een feestdag dus zijn ze vandaag niet geopend. Dan gaan we maar poffertjes eten bij het Pannenkoeken en Poffertjes Café.

In de namiddag is het tijd voor de grote schoonmaak. Ons huisje moet spik en span worden afgeleverd aan de huisbaas, dus we zetten ons met z'n drieën aan de laatste schoonmaak. Nu begint het pas echt duidelijk te worden: onze kamers moeten leeggemaakt worden, onze foto's van de muren gehaald, alle spullen uit alle kamers weggehaald, ... ons avontuur zit er bijna op :(. We maken alles schoon tot in de kleinste hoekjes en kunnen eerlijk zeggen dat het huisje nog nooit zo proper geweest is (klein applaus voor onszelf :D). 

's Avonds is het tijd voor ons 'laatste avondmaal'. We gaan nog een keertje met z'n zevenen uit eten in de Waag, het is immer Surinaamse restaurantweek. Onze vaste taxichauffeur, Bryan, mag uiteraard niet ontbreken: hij brengt ons al drie maanden heen en weer naar alle plekjes die we maar willen. Weer een persoon om afscheid van te nemen. Wanneer we weer thuiskomen, hebben onze allerliefste bovenburen nog een gezellige avond voor ons gepland. We maken het gezellig en nemen al een klein beetje afscheid. 

Dinsdag - onze laatste dag in Suriname

Ons huisje is volledig gepoetst en opgeruimd, onze bagages zijn gemaakt en we hebben nog tot 16u30 vooraleer we moeten vertrekken naar de luchthaven. Daarnaast is het vandaag plots beter weer: de zon schijnt (na drie weken regen tijdens deze grote natte tijd, is dat een hele verademing). We besluiten dus nog te gaan zwemmen om de laatste uurtjes door te komen. We trekken nog een laatste keer naar het ZIN, onze vaste zwemspot. Als afsluiter van deze stage genieten we nog van het aangename zwembadwater, de warme temperatuur en de zonnestralen die we waarschijnlijk zullen moeten missen wanneer we in België zijn. 

Aan alle mooie liedjes komt natuurlijk een einde en dan is het plots tijd om terug te gaan naar ons huisje (voor de allerlaatste keer!), een douchke te pakken en te wachten op de huisbaas en taxi naar de luchthaven. 

D., de huisbaas, geeft ons complimentjes over hoe netjes we het huisje hebben achtergelaten en neemt afscheid van ons drietjes. Daarna is het wachten op de taxi. Zoals we het gewoon zijn, is deze véél te laat. Met een extra portie stress nemen we dan uiteindelijk afscheid van onze bovenburen. Na een paar tranen (bij de ene al wat meer dan bij de andere) is het zover en rijden we de Brasiliastraat uit... We gaan het hier zoooooooo hard missen!

Op de luchthaven aangekomen is het weer spannend. Onze bagages wegen véél te veel. We proberen nog extra kledingstukken aan te trekken, over te laden in de handbagage, ... Uiteindelijk komt er een super vriendelijke dame van KLM ons helpen en zegt ze dat we onze handbagages gratis mogen inchecken (omdat ze ziet dat we stagiaires zijn, joepie!). Na de douane gepasseerd te zijn, kunnen we onze laatste 'souvenirs' kopen. Deze souvenirs zijn voor ons: Borgoe (de plaatselijke rum), Parbo (het plaatselijke biertje), Surinaamse kippenmarinades, pindasambal, bananen- en cassavechips en zoetjes. Alleen maar eten en drank dus, oeps! We rennen de winkels in en uit om op het laatste nippertje toch nog op het vliegtuig te geraken: op naar het koude Nederland en België...

We blikken terug op een super succesvolle stage. Drie maanden waarin we uitgedaagd werden, zowel op persoonlijk als op professioneel vlak, maar waarin we vooral ontzettend veel geleerd hebben. We hebben vrienden gemaakt voor het leven. We hebben ervaringen opgedaan die we nooit zullen vergeten. En bovenal zijn we helemaal verliefd geworden op Suriname. Ze zien ons hier zeker nog terug!

Switi sranan

Bente, Lore en Jill