Jill
24 jaar - studente secundair onderwijs: vakken Nederlands en Frans

Hallo iedereen,
Ik ben Jill, 24 jaar en laatstejaarsstudente aan de AP Hogeschool in Antwerpen.
Volgend jaar studeer ik (normaal gezien) af als leerkracht secundair onderwijs, met als keuzevakken Nederlands en Frans.
Waarom ik leerkracht wilde worden? Raar maar waar, ik vind het echt enorm leuk om voor een klas vol pubers te staan. Een uitdaging is het zeker, één die je niet volhoudt als je het niet met 100% zin doet. En dat doe ik dus wel :)! Maar waarom dan die stomme vakken Nederlands en -nog veel erger- Frans? Kom maar eens een keertje bij mij in de klas zitten, dan zal je zien dat het allemaal nog zo slecht niet is (haha).
In het kader van mijn opleiding kon ik ervoor kiezen om als eindstage aan ontwikkelingssamenwerking te doen. Ik heb hier geen minuut over getwijfeld, dit wilde ik ongetwijfeld doen!
De keuze voor Suriname lag vrij voor de hand, aangezien Nederlands één van mijn keuzevakken is en ze in Suriname uiteraard ook Nederlands spreken. Daarnaast vind ik Suriname ook een heel interessant land, het heeft een rijke geschiedenis en heel wat mooie plekjes te bieden. Die plekjes zal ik zeker nog ontdekken tijdens mijn verblijf en daar vertel ik jullie dus later meer over.
Ik zal drie maanden observeren, lesgeven en een project uitwerken in de MULO school Sint-Paschalis. MULO staat voor Meer Uitgebreid Lager Onderwijs en komt dus overeen met onze middenschool, of eerste graad secundair onderwijs. In Suriname geldt de leerplicht maar tot 12 jaar, maar in Paramaribo zijn er toch veel leerlingen die naar school blijven gaan na hun 12 jaar.
Als afstudeerproject ga ik werken rond het inzetten van de thuistaal tijdens de lessen Nederlands op school (vernieuwend, zelfs in België als je kijkt naar het nieuws de afgelopen weken). Even om te kaderen: in Suriname spreekt men thuis vaak geen Nederlands, maar Sranantongo (letterlijk vertaald: Surinaamse taal). Dit is een mengeling tussen Nederlands, Engels en plaatselijke marrontalen. Het niveau van beheersing van het Nederlands is daarom niet altijd even best. In de basisschool wordt vaak nog beroep gedaan op het Sranantongo als hulptaal, maar vanaf het VO (voortgezet onderwijs/secundair onderwijs) gebeurt dit niet meer. Ik wil graag gaan onderzoeken of het (her)inzetten van de thuistaal misschien positieve effecten heeft op het welbevinden van leerlingen en onrechtstreeks op de beheersing van het Nederlands. Voor de geïnteresseerden: ik houd jullie zeker op de hoogte van mijn bevindingen!
En wat dan met dat Frans in Suriname? In Suriname spreken ze uiteraard geen Frans, maar in het buurland, Frans-Guyana, wel! Ik hoop een projectje te kunnen uitwerken om het Frans te introduceren bij de inwoners van het grensgebied.
Verder zullen jullie zeker en vast nog van alles lezen over mij, mijn twee medestudenten/reizigers en onze avonturen op de blog. Check dus zeker regelmatig onze website voor updates!
Veel leesplezier,
xo Jill